Więcej pasji, czyli za co kocham teatr

W komentarzach pod poprzednim postem mówiliście, że mam ciekawą pasję. Postanowiłam więc szerzej o niej napisać, a tak się składa, że jestem akurat po próbie.

Zacznijmy od tego, że jest to mój 5 rok w teatrze ruchu i tańca. Dotychczas grałam w "Domino", ale w tym roku przeniosłam się, z racji tego, że jestem już starsza i w młodzieżowym teatrze będę mogła się lepiej rozwinąć. Na szczęście zajęcia prowadzi ta sama instruktorka, a ludzi z którymi gram znam z obozów na które jeżdżę od 3 lat. Są tam też trzy moje koleżanki z poprzedniej szkoły.
Teraz mam próby w każdy piątek od 17:30 do 19:30.

Czas napisać za co właściwie kocham teatr. Najprościej byłoby to ująć jednym słowem: wolność. W teatrze w jednej chwili jesteś wiatrem, by za sekundę zostać skałą. Niezwykłe uczucie. Zamykasz oczy i wiesz co masz robić. Ale ciągle chcesz robić to lepiej i lepiej. Szczególnie kiedy pracujesz z partnerem. Nie chcesz zostawać w tyle. Bez słów przekrzykujecie się na scenie. To jest właśnie kwintesencja teatru.